Pożegnanie z Superligą
Zakończyły się rozgrywki Superligi Wschodzący Białystok sezonu 2011/12 tenisistów stołowych Poltarex Pogoń Lębork Warto przypomnieć, że w sezonie 2009/2010 Lębork wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski a w następnym roku brązowy medal. Po tym sezonie niestety przyjdzie opuścić szeregi Superligi, gdyż zajęcie 9 miejsca zgodnie z regulaminem PZTS skutkuje spadkiem do niższej klasy rozgrywkowej(I liga). W całym sezonie drużyna z Lęborka wygrała tylko 4-y spotkania a w 14-u poniosła porażki, w tabeli rozgrywek zgromadziła 13 punktów( za porażki 2:3 przyznawano 1 punkt, za zwycięstwa 3:0 i 3:1 po 3 punkty). Dorobek indywidualny zawodników przedstawiał się następująco: Patryk Chojnowski 10 zwycięstw , 19 porażek (skuteczność 34%), Marek Prądzinski 9 zwycięstw , 13 porażek (skuteczność 41%) i Jakub Perek 8 zwycięstw , 16 porażek (skuteczność 33%). Jak widać ze statystyki skuteczności , żaden z zawodników nie osiągnął dodatniego bilansu zwycięstw(powyżej 50%) .Pokazuje to, że w zespole nie było lidera, tego który w najważniejszych momentach meczu zapewnił by zwycięstwo .Nominalny lider drużyny Patryk Chojnowski ten sezon nie może zaliczyć do udanych, obok dobrych występów (mecz w Lęborku z Radzyniem Podlaskim) większość gier przegrywał po walce i nie był w stanie zagrać na najwyższym poziomie. Jasnym punktem drużyny był jego kapitan Marek Prądzinski, który równo grał przez cały sezon pokazując młodszym kolegom na czym polega walka o każdy punkt. Jakub Perek bardzo słabo rozpoczął rozgrywki, jednak z upływem czasu grał coraz lepiej pokonując w meczu z Bogorią aktualnego mistrza Polski Wang Zeng Yi. Podsumowując, drużyna Poltarex Pogoń Lębork opuszcza szeregi Superligi Wschodzący Białystok i od przyszłego sezonu występować będzie w I lidze północnej z zamiarem szybkiego powrotu do elity tenisowej. Sekcja tenisa stołowego Pogoni w swojej blisko 40 letniej historii występów na arenie krajowej miała wzloty i upadki ale zawsze podnosiła się dzięki wytężonej pracy zawodników na treningach, wielkiemu społecznemu zaangażowaniu działaczy a przede wszystkim dzięki wsparciu licznej rzeszy lęborskich kibiców.